18 dec. 2022

Leesduur 7 min.

Greijn Claudy ervaringsverhaal bipolair manisch depressief

Ik stel me even aan je voor:

 

Ik ben Claudy (geboren in 1969) 

Ik ben opgegroeid in een klein kloosterdorpje in Limburg. Ik ben nu (dec. 2022) 27 jaar getrouwd. Samen hebben mijn man heb ik 2 prachtige kinderen. Een zoon en een dochter. πŸ˜‰

Momenteel wonen we twee straten buiten mijn geboortedorp, dus ik ben nogal honkvast kun je zeggen. De kans is ook klein dat we uit deze streek weggaan we vinden het te mooi hier.

Onze dochter dacht daar anders over zij woont momenteel in Portugal. Onze zoon woont op dit moment nog thuis. 

Maar even terug naar mezelf:

Ik omschrijf mijzelf als een opgewekt, positief mens. Niet iedere dag natuurlijk maar over het algemeen ben ik een positief mens. Ik ben snel blij te krijgen zie geluk in de kleine dingen. Mopperen kan ik ook hoor, maar dat doe ik meestal thuis. πŸ˜‰

Ik ben graag onder de mensen. Voor een kopje koffie ben ik altijd wel in.

Sociale contacten vind ik erg belangrijk en een feest of uitje zal ik niet snel overslaan. 

Wordt er gedanst dan is dat helemaal top en kom ik amper van de dansvloer af. Laat dit wel jaren 80 muziek zijn. Ik ben 53 you know.😊

Maar ik kan ook goed alleen zijn. Alleen thuis zijn hoeft echt niet saai te zijn, geen dag is hetzelfde voor mij. Het is aan mezelf wat ik ervan maak. πŸ˜‰

Ik had vrijwilligerswerk 2-4 uurtjes per week. Hier ben ik even mee gestopt mijn gezondheid laat het momenteel niet toe. Daar kom ik later nog wel op terug.

Dit hoop ik ooit weer op te pakken ik vind dat super leuk om te doen. Als vrijwilligster help ik graag mensen bij het gebruik van smartphone, laptop en tablet. Dit deed ik via Seniorweb Nederland. Ik gaf cursussen en persoonlijke begeleiding. Ik hou ervan uit te pluizen welke leuke mogelijkheden onze computer, tablet en smartphone onze bieden. Hoe deze technologische hoogstandjes ons leven leuker en makkelijker maken. Ook heb ik een tijd geholpen op een afdeling voor dementerende bejaarden. Erg leuk en waardevol werk.

Vrijwilligerswerk, je verdient er geen cent mee, maar het is goud waard. Ik zou het iedereen aanraden.

Ik heb nog heel wat andere hobby's. Ik geniet van het buiten zijn en maak graag een flinke wandeling. Kilometers fietsen vind ik heerlijk. Tuinieren en hardlopen.

Ik puzzel (legpuzzels) en fotografeer graag. Pianospelen, naaien, breien en schrijven, boetseren, zingen.

Zingen was echt mijn passie. Eerst in een plaatselijk kinderkoor en later zong ik huwelijks- en begrafenismissen. Ik kreeg zelfs een keer de kans op te treden met André Rieu en zijn Strauss Orkest! Natuurlijk heel ik die kans. (hier is een filmpje van het optreden) en het was een prachtige ervaring.

Na dit optreden heb een paar jaar gestudeerd op het conservatorium. Klassiek zang. Een heerlijke tijd was dat. Ik had echter achteraf gezien een aangeboren stembandafwijking. Die speelde op tijdens mijn studie. Binnen een paar weken was mijn zangstem er niet meerπŸ™. In 1 stemband kwam een groeve. Dit hebben meer mensen, maar ik zong toevallig, dus het had meteen gevolgen. Hierdoor werkte mijn stem niet meer op niveau. Ik moest mijn opleiding stoppen. Heel pijnlijk, ik had zo graag les gegeven. Mensen ontroeren met dat wat ikzelf het liefste deed. Dit kon dus niet meer. Heel jammer. Thuis zing ik op mijn manier nog wel hoor. Hoort tóch niemand.πŸ˜‰

Onze Limburgse Vastelaovend vind ik het mooiste feest van het jaar. 4 dagen het leven vieren, heerlijk.

Hoe we dat in Venlo doen? Bekijk de docu 'nao 't zuuje' Daar gaat trouwens ieder jaar een paar weken creativiteit aan vooraf. 

Pruik, hoed op jas alles wordt zelf gemaakt. Ondertussen heb ik de Vastelaovesmuziek op repeat staan. Ik kan bijna stellen dat ik de tijd voorafgaand aan het feest hierdoor minstens net zo leuk vind. 

Ik heb heel wat hobby’s zoals je ziet, dus in tijden van veel energie heb ik genoeg te doen en zelfs tijd tekort.

 

Veel hobby's zijn door mijn aandoening vaak niet mogelijk. Als ik een depressie heb ben ik daar veel te moe voor. Een depressie slurpt nu eenmaal energie.

Maar dat zorgt er misschien wel voor dat áls het wel lukt ik daar juist extra van geniet.

 

Misschien kan ik hier toch nog even Facebook noemen. (Eigenlijk ook een hobby van me😊). Het grote voordeel van Facebook voor mij is het onderhouden van sociale contacten, zonder dat het te belastend is. Daar is Facebook met zijn Messenger-optie ideaal voor.

Waar veel mensen jaren geleden bang waren dat internet ons wereldje kleiner zou maken weet ik dat mijn wereldje er zéker groter door is geworden.πŸ˜‰

 

Ik ben een gevoelig mens, dat ook.

Huilen kan ik bijna net zo goed als lachen al lach ik gelukkig meer dan dat ik huilπŸ˜‰.

Simpel voorbeeld:  zoiets als de intocht van Sinterklaas dat kan me echt ontroeren.☺️

Huilfilms zijn óók wel aan mij besteed. Haal ik weer snotterend een stukje keukenrol, zegt mijn man "Is het weer raak zit je nu te huilen?? Tuttebel waarom kijk je dan". 

Tja, dat snap jij niet daar máken ze die films voor...πŸ˜‰ 

 

Ik ben sinds mijn 28e volledig afgekeurd dus over mijn werk kan ik niets vertellen. Voordat ik ziek werd heb ik als doktersassistente gewerkt. 

Dit vond ik een heerlijke, veelzijdige baan. Het leven van een mens van geboorte tot overlijden komt voorbij in een huisartsenpraktijk en dat maakte dat ik mijn baan zo boeiend vond. Ook de praktische handelingen als wondverzorging en het zetten van spuiten. Het kon van alles zijn.

Het besef dat ik dit werk nooit meer zou kunnen doen door die rot kop van me, Excuse-moi πŸ˜Š was pittig.

Maar ik heb mijn doelen weten bij te stellen en mijn leven is net zo goed zwaar de moeite waard!

 

Dit is in grote lijnen wie ik ben als persoon.

Een tevreden mens, trotse moeder en vrouw.

 

Greijn Claudy ervaringsverhaal bipolair manisch depressief

Reactie plaatsen

Reacties

Corine
2 jaar geleden

Mooi omschreven Claudy, heel veel succes met jouw blog!πŸ€πŸ˜˜

Claudy
2 jaar geleden

Wat lief Corine, Dankjewel.

leesduur 3 min.