18 dec. 2022
leesduur 3 min.
Waarom ik mijn blog schrijf:
In mijn blog schrijf ik hoe ik leef met mijn chronische ziekte.
Ik heb last van een psychiatrische aandoening, manisch depressiviteit.
Meerdere keren tijdens mijn 30 jaar ziek zijn vroegen mensen in mijn omgeving, inclusief artsen en therapeuten, of ik mijn verhaal zou willen delen. Mijn ervaringsverhaal en hoe ik omga met mijn chronische aandoening zouden waardevol kunnen zijn.
Daar was ik het wel mee eens, maar hoe en in welke vorm?
Ik besloot uiteindelijk te gaan bloggen.
Manisch depressiviteit is een stemmingsziekte die me nu al 30 jaar regelmatig laat vallen, struikelen en weer opstaan.
Steeds weer opnieuw, want afwisselende hoge ups en diepe downs kenmerken manisch depressiviteit. Erger dan normaal kan stemming bij mij doorschieten.
Aan de ene kant naar tijden van erge onrust. Ik ben hierdoor dan bijvoorbeeld vol van energie en creativiteit. Wel fijn dus eigenlijk, maar op den duur nogal uitputtend.
Ik kom hier in een andere blogpost nog op terug, want er zitten ook minder fijne kanten aan deze onrust.
Ik kan ook doorschieten in periodes van zwaar gemoed. Dan heb ik een depressie en moet ik opletten de hoop op verbetering niet te verliezen. Het is een uitdaging om met deze uitersten van stemming te leven vind ik.
Ik moet er altijd rekening mee houden. Ook in tijden dat ik wat stabieler ben.
Al sinds mijn 15e schrijf ik dagboeken.
Ik heb ze nog allemaal ik wilde ze nooit weggooien al vindt mijn man het maar oude rommel. Ze staan vol mooie en minder mooie herinneringen en ervaringen. Vol diepte- en hoogtepunten. Ik heb deze dagboeken altijd alleen voor mezelf geschreven maar nu ga ik mijn verhaal delen.
Ik heb zelf namelijk altijd veel gehad aan blogs met ervaringsverhalen van anderen. Door hun ervaringen te lezen kreeg ik zelf een soort van "wij gevoel". Het gevoel dat ik niet de enige ben al weet ik dat best wel natuurlijk.
Ik herkende bij anderen ook de onzekerheden en het verdriet van wat allemaal niet vanzelfsprekend meer is als je chronisch ziek bent.
En hoe gaat die ander daarmee om...? Dat geeft vaak troost door herkenning en hoop als ik het zwaar heb. Maar ook praktische tips of ervaringen met artsen en hulpverleners vond ik terug in blogs van anderen.
De kennis en ervaringen die mensen delen daar heb ik dan echt wat aan, dus deel ik hier nu mijn eigen kennis en ervaring voor jou😉
Je bent van harte 'welkom achter mijn voordeur' maar ook achter de deur van de psycholoog, de psychiater en de psychiatrische opnamekliniek.
De psychiatrie is een soort van 'parallelle wereld' waar je misschien best wat meer van zou willen weten. Ik zal je hierover zoveel mogelijk vertellen.
Fijn die oude dagboeken😉, zo pak ik makkelijk terug op bijvoorbeeld mijn eerste bezoek aan de psychiater. Of stap je met mij binnen bij mijn eerste opnamedag in de kliniek. Of.... Och het komt vanzelf allemaal wel aan bod denk ik. Maar ook mijn dagelijkse leven. Zeer belangrijk 😉
Ik laat je zien welke weg ik heb afgelegd, maar ook hoe het nu met mij gaat. Hoe ik zelf omga, maar ook regelmatig worstel met mijn ziekte. Dat ik ondanks het hebben van een psychiatrische ziekte een heel mooi en waardevol leven heb.
(Excuses als mijn emoticons je storen, maar ik heb daar gewoon wat mee😊)
Zo, en nu klik ik op 'publiceren'....😉
Reactie plaatsen
Reacties
Hi Claudy,
Was zojuist in het vragenuurtje aanwezig. Heel erg knap hoe je daar vertelde! Erg inspirerend.
Ik ben momenteel 1,5 jaar herstellende van een burnout. En vind het lastig om mezelf de tijd te gunnen die het nodig heeft, ik wil gewoon zo graag beter zijn.
Was daarom heel erg benieuwd waar ik die schrijf oefening(en) kan vinden die je beschrijft?
Ik hoor het graag, dankjewel!
Mvg, laura
Hoi Laura,
Wat leuk dat je erbij was vanochtend bij mijn allereerste presentatie😊
Ik hoop dat je er veel aan hebt gehad en vooral ook de boodschap hebt opgepikt dat juist het graag willen hertellen als rem kan werken op herstel.
Geen leuke boodschap maar het is echt zo.
Ik hoop dat je het voor elkaar krijgt deze wens even in de koelkast te zetten, totdat je je zenuwstelsel écht sein veilig kunt laten ervaren. Je stabiele basiskern weer terugvinden. Dan pas kun je 'aan de slag'.
Ik mail je even een .pdf met de uitleg van de schrijfsessie, maar ook mijn playlist met yoga nidra sessie. Die sessies zijn fijn voorafgaande aan en ook na de schrijfsessie.
Goed dat je mij dit berichtje hebt gestuurd en ben maar lekker lief voor jezelf dan komt het wel goed allemaal.
Geef het de tijd die heb je echt al voelt het zo nu misschien niet.
Heel veel succes met verder herstel
Hartelijke groetjes, Claudy
Hoi,
Ik volg jouw op fb en vind het fijn om jouw blog te gaan lezen. Ook ik heb een bipolaire stoornis. Heb 2 jaar geleden de diagnose gekregen. Heb de afgelopen 3 jaar in behandeling in Ermelo gedaan voor cptss . Onlangs ook Socialrun gelopen.
Ik ben heel benieuwd naar jouw blog
Hoi Monique, wat fijn dat je wat aan mijn blog hebt. Ik hoop dat je behandeling in Ermelo je handvatten heeft kunnen geven. Trauma kan je leven aardig op zijn kop zetten.
Kom vooral af en toe langs op mijn site. Ik hoop dat je er wat inspiratie kunt vinden.
Wat mooi dat je hebt meegedaan aan de Socialrun.👍😉
Liefs, Cl@audy
Hoi Claudy, wat een geweldige stap om je voordeur open te stellen op deze manier… je schrijft zo pakkend en ‘open’ dat velen (ik in ieder geval) blijven lezen … heel knap van je. Trots op jou 👊.
Hoi Ellen,
Wat een mooie reactie. Dankjewel zeg😊
Dapper Claudy, dat je jouw persoonljke verhaal met anderen deelt! 💪🏼☺️👍🏼☀️🍀
Hoi Nicole. Dankjewel. Leuk dat je mijn blog leest!😊