leesduur 11 min.

Die mooie zomer van 2025

´t Is weer voorbij die mooie zomer.

Die zomer die begon zowat in mei…

Deze zomer begon voor mij werkelijk práchtig in mei.

Een hele maand was ik bij onze dochter in Portugal en ik straalde net als het prachtige weer daar.

Wat speciaal was dit! Hier is mijn blog te lezen.

Nog steeds gaat het goed met mij.

Nu ben ik zelfs al een jaar volledig gezond! Ik bouw nog steeds met zorg aan hoe ik mijn leven graag zou leven.

Ook onderzoek ik waar en hoe mijn verhaal het beste tot zijn recht komt en schrijf ik vlijtig aan mijn boek.

Ik onderzoek stap voor stap hoe groot mijn draagkracht is en die groeit nog steeds.

Door altijd hierin dicht bij mezelf te blijven voel ik dan wat mogelijk is. Mijn lijf geeft heel duidelijk signalen hierin, dus dat zorgt dat ik niet over grenzen ga.

Door me bewust te zijn van de signalen die mijn lichaam mij geeft zorg ik dat het niet meer hoeft te schreeuwen.

Teveel signalen betekent onrust in mijn zenuwstelsel, dus PAUZE...

VOELEN wat speelt er hier dat mijn systeem onrustig maakt? Lekker een avond in bad en zelfzorg doet dan wonderen.

Soms irritant ook wel, want iets harder willen doorzetten lukt niet dan krijg ik duidelijke lichamelijke signalen.

Rustig aan dus stap voor stap. Maar wél doorstappen, want ik wil nog heeeeeel veel😄

Nieuwe dingen zijn vaak nog spannend, maar ik wil mijn wereldje groter maken en dan mag dat af en toe spannend zijn.

Zolang ik mijn stapjes bewust zet kan er niets mis gaan. Daar vertrouw ik op.

Nog steeds blijkt mijn draagkracht groter dan ik ooit dacht en geniet ik enorm van wat het leven me nu te bieden heeft.

En dat is ondertussen al heel wat!

Even een update:

Ik schrijf nu eerst waarover ik niet schreef in mijn vorige blogpost.

Er was namelijk weer een hele ommezwaai aan emoties die ik eerst liet bezinken.

Er gebeurde namelijk nogal wat.

Voordat ik hierover zou schrijven wilde ik eerst weten of mijn basisgevoel van innerlijke rust ook nu stabiel bleef.

Op de dag dat ik begin juni vanuit Portugal in de bus onderweg was naar huis bleek namelijk dat mijn vader die ochtend was overleden.

Aangezien ik ruim 30 jaar last had met mijn emotionele stabiliteit vind ik het relevant hier alsnog over te schrijven.

Toen mijn moeder in 2017 overleed werd ik namelijk meteen weer instabiel en zelfs erg ziek.

Na al mijn innerlijke werk ging dit gelukkig deze keer volledig anders:

Toen ik 12 jaar was en mijn ouders zeiden
“𝐓𝐣𝐚 𝐂𝐥𝐚𝐮𝐝𝐲, 𝐝𝐨𝐨𝐝 𝐡𝐨𝐨𝐫𝐭 𝐛𝐢𝐣 𝐡𝐞𝐭 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧”
kon ik daar toen niets mee.
Drie heftige verliezen in 9 maanden tijd waren te heftig voor me.
Omdat emoties toen geen plek kregen sloeg ik de pijn op in mijn lijfje.
Ze ontregelden gaandeweg mijn totale zenuwstelsel met alle gevolgen van dien.

Gelukkig weet ik nu hoe enorm belangrijk het is 𝗲𝗺𝗼𝘁𝗶𝗲𝘀 𝗯𝗲𝘄u𝘀𝘁 𝘁𝗲 𝗲𝗿𝗸𝗲𝗻𝗻𝗲𝗻 𝗲𝗻 𝘁𝗲 𝗱𝗼𝗼𝗿𝘃𝗼𝗲𝗹𝗲𝗻
om te voorkomen dat ze onbewust gaan ‘stapelen’ en je lichaam klachten geeft.

De ontdekking dat het zelfs mogelijk is ‘oud zeer’ alsnóg naar het bewuste te halen en te helen
is letterlijk 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧𝐬𝐫𝐞𝐝𝐝𝐞𝐧𝐝 voor mij geweest.
Het heeft me de mogelijkheid gegeven 𝗱𝗶𝘁 𝗸𝗲𝗲𝗿 𝗵𝗲𝘁 𝗿𝗼𝘂𝘄𝗽𝗿𝗼𝗰𝗲𝘀 𝗵𝗲𝗲𝗹 𝗮𝗻𝗱𝗲𝗿𝘀 te doorlopen.

Deze zomer was dus niet alleen maar een stralende zomer het regende metaforisch gezien ook regelmatig flink.

Ja ik weet ondertussen dat de dood bij het leven hoort, maar daarmee is het echter niet afgedaan. Nu zou het anders gaan. Alle Emoties mochten er nu volledig zijn, zodat ze vrij konden stromen en mijn lichaam zouden verlaten. Heel apart ook nu weer om steeds te ervaren dat dit proces - mits ik de rauwe basisemotie helemaal toeliet - altijd maar 90 sec. gemiddeld duurde!

Rouw, je kunt er niet omheen. Je zult er doorheen moeten en dat deed ik heel bewust.

Diep verdriet, diep onbegrip, machteloosheid alles passeerde de revue en mocht er volledig zijn.

Dood betekent afscheid en dat doet pijn.

Ook als contact niet verloopt zoals je had gehoopt, zoals helaas bij mij en mijn ouders het geval was, doet definitief afscheid pijn.

Alle kansen op herstel zijn nu voorbij.

Gelukkig heb ik nog een fijn afscheid kunnen hebben van mijn vader in het uitvaartcentrum.

Even nog wat zeggen, mijn vader 'een goede reis' wensen en wat liedjes luisteren. Het heeft mij goed gedaan en daar ben ik alleen maar heel erg dankbaar voor.

De pijnlijke emoties heb ik deze keer volledig erkend en doorvoeld en nog wel af en toe.

Juist het vol toelaten van álle emoties, ook de pijnlijke, is heel belangrijk. Ze 'zien/voelen' en er liefdevol bijblijven tot ze hun energie verliezen.

 Meer vragen emoties niet van ons. Alles gaat voorbij, ook deze heftigheid van de emoties.

JOURNALEN hielp mij ook hierin weer enorm.

En ADEMHALING en vertraging. Dat is voor mij ondertussen het 'anker' naar de verbinding in mezelf. 

Het heeft me al zó vaak veel opgeleverd om me bewust te zijn van mijn ademhaling. 

Het brengt me helemaal in het 'nu' en dan heb ik overzicht.

Deze gratis tool heb ik altijd en overal bij de hand. Ideaal dus.

Door in een ademhaling sessie juist op een liefdevolle manier naar dat gevoel te gaan waar je eigenlijk het liefst van weg beweegt kan bewuste ademhaling je helpen bij rouw.

Rustig dóór de pijn en verdriet heen ademend kan ruimte voor heling ontstaan. Dat deed het ook hierin voor mij iedere keer weer.

Er bleef rust in mij ook in die 'storm' en dat was super waardevol!

Juist door er op deze manier mee om te gaan verliep afgelopen zomer verder heel erg mooi!

Het leven is véél mooier als je álles durft te voelen weet ik nu, ook de pijnlijke emoties. Het zorgt juist dat je volledig voelt dat je lééft !

Emoties voelen is niet meer eng nu voor me ze wijzen me juist de weg via signalen in mijn lichaam!

Ik leef steeds meer in vertrouwen in plaats van angst voor het Leven.

Vertrouwen dat het Leven er vóór mij is in plaats van tegen zoals het eerder vaak voor me voelde.

Daarover zo meteen meer…😁 Eerst nog even bij de huisarts langs...

De huisarts:

We vierden onze vakantie en onze 30-jarige trouwdag❤️ maar ook ging ik nog even bij de huisarts langs.

Niet omdat er iets mis was, juist niet. Eigenlijk om iets te vieren en dat is gelukt!

Ik had een paar dingen die ik graag anders zag ik mijn dossier. 

Zelf weet ik al een tijdje dat ik al ruim 2 jaar stabieler ben dan ooit. Al ruim 2 jaar nu zonder enige medicatie zelfs!

Zéker de manier waarop ik het vorig jaar door mijn proces rondom borstkanker ben kunnen gaan is opvallend in deze.

Heel speciaal sowieso ook wel, want

Wie gaat er

na 30 jaar worstelen met een

ernstige psychiatrische aandoening

alsnog zó goed in remissie

dat alle verschijnselen verdwenen zijn?

Ik dus😉 en wat zei de huisarts?

"Nou Claudy ik kan wel zeggen dat dit aangepast kan worden en die medicatie heb je ook niet meer?

Niets meer? Wat speciaal! Gefeliciteerd!"

Zonder enige twijfel zette

onze huisarts mij in mijn dossier

'𝕦𝕚𝕥 𝕕𝕖 𝕡𝕤𝕪𝕔𝕙𝕚𝕒𝕥𝕣𝕚𝕖'

🎈-𝗕𝗶𝗽𝗼𝗹𝗮𝗶𝗿𝗲 𝘀𝘁𝗼𝗼𝗿𝗻𝗶𝘀 𝗶𝗻 𝘁𝗼𝘁𝗮𝗹𝗲 𝗿𝗲𝗺𝗶𝘀𝘀𝗶𝗲-🎈

Ook de hele lijst aan medicatie kon uit het dossier! Opgeruimd staat netjes.

ENORM BELANGRIJK VOOR MIJ DIT. Een mijlpaal!

EEN KERS OP DE TAART voor al mijn werk...!

Verder deelde ik mijn verhaal in een postcast aflevering van Petraetc.

En op de site van Stichting Je leefstijl als medicijn.

Kijk hiervoor over “mijn verhaal gedeeld”

Allemaal mooie berichten dus weer! Ja ik sloot een mooie zomer af.

En nu het allermooiste…!

IK SPRONG UIT EEN VLIEGTUIG!

Bij de start van mijn herstel in 2023 zag ik een post van Michelle Kraaij.

Ook zij had de mindbody visie ontdekt via een hele speciale weg en maakte zelfs een documentaire van haar herstel.

Ze postte op insta dat ze een zipline zwieper van jewelste maakte en ik reageerde meteen “wow Michelle als ik ook zo goed herstel wil ik ook zoiets doen”.

Nu ben ik al een tijdje volledig hersteld,  al is het proces van innerlijke heling een altijd durend proces, afgelopen week vierde ik op een speciale manier dat ik al een 𝐇𝐄𝐄𝐋 𝐉𝐀𝐀𝐑 𝐕𝐎𝐋𝐋𝐄𝐃𝐈𝐆 𝐆𝐄𝐙𝐎𝐍𝐃 ben! 𝐄𝐄𝐍 𝐉𝐀𝐀𝐑 𝐊𝐀𝐍𝐊𝐄𝐑𝐕𝐑𝐈𝐉!

Spannend vond ik het het vorige jaar om het leven wéér opnieuw in te stappen.
Vrij zijn van ziekte dat voelde voor mij heel vreemd.

Alsof iemand zei: "hier heb je EEN PAAR MILJOEN.
Echt hier Claudy...pak maar aan en ga er maar wat heel moois mee doen meid!"
Heel speciaal na die heftige rollercoaster die ineen stilstond.

Aarzelend zette ik mijn stapjes om opnieuw te vertrouwen op het leven dat me zo had uitgedaagd.
Spannend, maar tóch zette ik mijn stapjes en dat heeft me al veel gebracht.
Podcastafleveringen waar ik te gast mocht zijn, interviews voor tijdschriften en laatst nog voor Stichting Je Leefstijl als Medicijn.
De coachings die ik ondertussen al mag doen stemmen me zó enorm dankbaar!
Steeds meer voelde ik vertrouwen in het Leven groeien.

Nu vierde ik dat even heel bewust met een tandemsprong!

Ik sprong letterlijk mijn nieuwe leven tegemoet.

Waar mijn lichaam in 2022 nog heftige angst ervoer

bij het smeren van een boterham!

Nu sprong ik totaal vrij van belemmerende angsten uit een vliegtuig 

en ik genoot volop daar aan dat touwtje tussen hemel en aarde!

Magisch gewoon!🎈
EEN JAAR GEZOND ! JOEHOEOEOEOEO

😁Hallo wereld❤️🎈

𝕀𝕜 𝕡𝕠𝕤𝕥 𝕕𝕚𝕥 𝕓𝕖𝕣𝕚𝕔𝕙𝕥𝕛𝕖 𝕧𝕠𝕠𝕣𝕒𝕝 𝕠𝕠𝕜 𝕠𝕞 𝕥𝕖𝕘𝕖𝕟 𝕛𝕠𝕦 𝕥𝕖 𝕫𝕖𝕘𝕘𝕖𝕟:

Heb het leven lief, want het kan zó prachtig zijn!
En nee het zit niet altijd mee, maar tóch...

Duik erin. Pak het leven bij de hand uit liefde voor jezelf, inclusief z'n enge en spannende dingen.

Maar zéker ook met al z'n mooie dingen!
De grote maar zéker ook de hele kleine wondertjes.

Mag het leven ook jou verwonderen?
Kies bewust vaker dankbaarheid in het moment en kijk wat dát jou al oplevert.
Zelfs in de grootste uitdagende periodes zijn er zegeningen te tellen.

Altijd!

Hartelijk bedankt voor het lezen van mijn blog

Heb je vragen stel ze me HIER gerust 

Voor nu pluk vooral jouw geluksmomentjes.

Liefs 😘,