Wat deze periode zwaar maakte:

• Mijn haren zo snel al verliezen(op de dag van mijn tweede chemo) vond ik héél heftig.

• De chemobehandelingen en de impact was indrukwekkend.

• Het infuus.

• De droge slijmvliezen 'van de ogen tot en met de kont' zoals de verpleegkundige al voorspelde 🙄🤭 waardoor mijn neus steeds ineens ging druppen of zelfs bloeden, mijn ogen pijn deden en normaal vrijen voor mij niet te doen was. 

• geen wimpers en wenkbrauwen meer

• mutsjes, sjaaltjes etc.

• De nagels die slecht werden.

• De pijnlijke herpes infectie in mijn nek die ik opliep.

• De dunne huid waardoor ik mijn schoenen niet kon verdragen en steeds meteen blaren kreeg.

• Het niet in de zon kunnen zonder factor 30 mouwtjes en zonnehoed door de dunne huid.

• De uitputtingsslag na iedere chemo opnieuw was indrukwekkend.

• De stinkende winden die ik liet door de chemo. Die waren als had ik van een mesthoop gegeten. Echt dat stónk soms dat was nót funny🫣😉!

• De uren steeds in het ziekenhuis.

• De spanning of de bloedwaardes goed zouden zijn voor een volgende kuur, of de uitslag voor de tussentijdse beoordeling of de chemo aansloeg...

• De 2 operaties 

• de wond van de eerste operatie raakte ontstoken door een reactie op de hechtdraad. 😏

• En uiteindelijk het wachten op de eind uitslag. 🤞🍀